Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Η Μπλε Πολυκατοικία έχει τη δική της μεγάλη ιστορία

Με τη σφραγίδα του  μοντερνιστή αρχιτέκτονα  Κυριακούλη Παναγιωτάκου, όπως και πολλά  σχολεία

«C' est tres beau» - «Είναι πολύ όμορφη»
Λε Κορμπιζιέ

Στην πλατεία Εξαρχείων μεταξύ των οδών Αραχώβης και Θεμιστοκλέους βρίσκεται η λεγόμενη Μπλε Πολυκατοικία, που χρωστάει το όνομά της στον αρχικό έντονο χρωματισμό της. Μια εξαώροφη πολυκατοικία, η πιο διάσημη ίσως μοντέρνα της Αθήνας προπολεμικά, που σήμερα έχει χάσει τα έντονα χρώματά της (κυρίως βαθύ μπλε), ωστόσο συνεχίζει να εντυπωσιάζει με το μέγεθος και τη μορφολόγησή της.
Αρχιτέκτονας ο Κυριακούλης Παναγιωτάκος (1902-1982), πρωτοπόρος του «καθαρού» μοντερνισμού, που διαδόθηκε τη δεκαετία του 1930 στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και έγινε περισσότερο αισθητή με τις πολυκατοικίες. Ένα νέο είδος κατοίκησης που κατέκτησε την κοινωνία έχοντας ως σύνθημα τον εκσυγχρονισμό και τον εξευρωπαϊσμό. Οι πολυκατοικίες, ακολουθώντας πιστά τα διεθνή ρεύματα, διέθεταν την τελευταία λέξη σε τεχνικό εξοπλισμό και ανέσεις που ποτέ δεν θα μπορούσε να προσφέρει ένα παλιό σπίτι, και πρόβαλλαν το όραμα ενός «φουτουριστικού» μέλλοντος.
Η Μπλε Πολυκατοικία στοίχισε ένα υπέρογκο για εκείνη την εποχή ποσό – 44 εκατ. δραχμές! Είναι ένα συγκρότημα δύο χωριστών πολυκατοικιών, σχεδιασμένο εντυπωσιακά με εσοχές και εξοχές, προσεγμένων με κάθε λεπτομέρεια, ανεξάρτητες εισόδους, που επικοινωνούν μόνο στο υπόγειο και στο δώμα. Όλα αυτά αναδεικνύονταν με τους τολμηρούς χρωματισμούς του ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά (τερακότα στη βάση και στα εσωτερικά των στηθαίων, μπλε στους κύριους όγκους, λευκό στα κουφώματα). Στο ισόγειο υπήρχε το θρυλικό ζαχαροπλαστείο με τις όμορφες «σεράνο» και τα «σικάγο» του που μεγάλωσαν γενιές, το «Floral». Έχει στην εποχή μας ανακαινισθεί και λειτουργεί ως πολυχώρος.

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Το «νανο-χώμα» των αρχαίων Ελλήνων


Αποκαλύπτεται ότι τα αγγεία της Αττικής είχαν ιδιότητες νανοϋλικού και μελετώνται από τη... NASA!

Υπάρχει τίποτε πιο ταπεινό από το χώμα; Και όμως, ακόμη και τα πιο ταπεινά πράγματα, αν κάποιος τα αξιοποιήσει σωστά, μπορούν να γίνουν όχι μόνο πολύτιμα αλλά και προσοδοφόρα.  Οι αρχαίοι κεραμείς της Αθήνας πήραν το κοινό χώμα της Αττικής στα χέρια τους και το μετέτρεψαν σε πραγματικό χρυσάφι, αφού τα αγγεία τους μονοπώλησαν τις διεθνείς αγορές της εποχής τους. Το μετέτρεψαν επίσης σε ένα σπάνιο υλικό. Το περίφημο μελανό υάλωμα των αττικών αγγείων, αυτό που πολλοί προσπάθησαν αλλά κανένας δεν κατόρθωσε να μιμηθεί, είναι στην ουσία ένα νανοϋλικό με ιδιαίτερες χημικές και μηχανικές ιδιότητες. Τέτοιες ώστε πρόσφατα προσείλκυσε το ενδιαφέρον της NASA η οποία αναζητεί στη σύστασή του μυστικά για να βελτιώσει τη μόνωση των διαστημοπλοίων της.
Κάποτε, γράφει ο Ηρόδοτος, ένα καράβι έφυγε φορτωμένο με εμπορεύματα από την Ελλάδα και, αφού έφθασε ως την Ισπανία, γύρισε πίσω με «τζίρο» χίλιες φορές την αξία του φορτίου του. Ακόμη και αν αυτός ήταν ένας «αστικός μύθος» της αρχαιότητας, το βέβαιο είναι ότι για μεγάλο διάστημα υπήρξε ένα εξαγωγικό προϊόν το οποίο μπορούσε να «πιάσει» υπέρογκες τιμές φέρνοντας μεγάλα κέρδη στους εμπόρους, αλλά και στους δημιουργούς του: τα ερυθρόμορφα αττικά αγγεία. Επί τρεις ολόκληρους αιώνες έκαναν θραύση –αν αυτή η έκφραση μπορεί να επιτραπεί για ένα τέτοιο υλικό- στις ξένες αγορές, μετατρέποντας κυριολεκτικά το χώμα σε χρυσάφι και χαρίζοντας στην Αθήνα ένα ασυναγώνιστο μονοπώλιο στον τότε γνωστό της κόσμο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...