Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Η κακοποίηση της ποίησης!

Ψιλοκομμένος Καβάφης;
Εδώ και μερικές μέρες τα τρόλεϊ της Αθήνας κυκλοφορούν έχοντας πάνω τους στίχους του Καβάφη, σαν κι αυτόν που βλέπετε εδώ αριστερά. Αν δεν το βλέπετε καλά, ο στίχος είναι «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά», κι αν δεν σας μοιάζει για καβαφικός στίχος δεν είστε μόνος σας – κι εγώ όταν τον διάβασα μου θύμισε τον στίχο του Σουρή: δεν έχω κέφι για δουλειά, πάλι με δέρνει τεμπελιά και κάθομαι στο στρώμα. Κι αν πάλι δεν θυμάστε τον στίχο του Καβάφη, μην αισθανθείτε μειονεκτικά, ούτε εγώ τον θυμόμουν. Άλλωστε, είναι παρμένος από ένα από τα Κρυμμένα ποιήματα του ποιητή, δηλαδή ένα ποίημα, το «Συμεών», που δεν ανήκει στα 154 «αναγνωρισμένα» ποιήματα του Καβάφη. Δεν βάζω λινκ προς το ποίημα γιατί θα επανέλθω, αλλά προς το παρόν ας πάρουμε μια ανάσα για να πούμε λίγα πράγματα περισσότερα γι’ αυτή την πρωτοβουλία.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Βήματος»:
Στίχοι του Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Π. Καβάφη «ταξιδεύουν» από την περασμένη Δευτέρα σε όλη την Αθήνα με λεωφορεία, τρένα, τραμ και μετρό.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Αρχείου Καβάφη, το οποίο έχει περιέλθει στο Ίδρυμα Ωνάση, η οποία προσκαλεί το κοινό μέσα από τη σύγχρονη ματιά του βραβευμένου δημιουργικού γραφείου Beetroot να συνομιλήσει με τον αλεξανδρινό ποιητή.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Ελ Γκρέκο - «κέρδισε την αιωνιότητα εν ζωή»

[Χάνδακας (Ηράκλειο) 1541 - Τολέδο 1614]
Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός ως Ελ Γκρέκο, ήταν ελληνικής καταγωγής, «μαΐστρος σγουράφος», όπως αναφέρεται σε χειρόγραφό του του 1566, ο οποίος ήκμασε στην Ισπανία.
Μια καλλιτεχνική μεγαλοφυΐα που έρχεται να εκφράσει όλη την πολλαπλότητα και την αντιφατικότητα της εποχής του. Οι μελετητές τού έδωσαν πολλές ταυτότητες και το έργο του τοποθετήθηκε σε διάφορες τεχνοτροπίες. Εκείνος όμως ήταν όλα αυτά που το προσέδωσαν και κάτι περισσότερο. Το έργο του μας δίνει μια θαυμάσια σύνθεση, μοναδική και στον 17ο και στον 18ο αιώνα, του βυζαντινού υπερβατισμού και της ιταλικής χρωματικής καλλιέργειας, των γοτθικών τύπων και των μανιεριστικών αναζητήσεων, των ρεαλιστικών τάσεων της τέχνης των Κάτω Χωρών και του μυστικισμού της ισπανικής ψυχής. Η επίτευξη του μεγάλου έργου του έγινε, όχι μόνο με τη σύνθεση των μεγάλων κατακτήσεων της εποχής του αλλά και με την ολοκλήρωση όλων των γόνιμων στοιχείων και την επιβολή των προσωπικών τύπων.
Με τα στοιχεία αυτά θα δώσει μερικές από τις πιο γόνιμες αφετηρίες της σύγχρονης τέχνης σε καλλιτέχνες του εξπρεσιονισμού, τον Πικάσο, που μελετά νέος τα έργα του, και στους σουρεαλιστές που τον θέλουν πρόδρομό τους. Και πέρα από τις εικαστικές τέχνες επηρεάζει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, και πνευματικούς ανθρώπους όπως τους Κοκτώ, Σώμερσετ Μωμ, Χάξλεϋ και Ρίλκε.

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Ρόζα Παρκς: σημαιοφόρος στη μάχη κατά του ρατσισμού

Όταν η «ράφτρα» Ρόζα Παρκς άλλαξε την Ιστορία
Αλαμπάμα, βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 1955. Η Ρόζα Παρκς, μια 42χρονη μαύρη μοδίστρα, επιστρέφοντας με το λεωφορείο από τη δουλειά αγγίζει χωρίς να το γνωρίζει την Ιστορία. Θωρακίζεται με το θάρρος του αυτοσεβασμού και της αξιοπρέπειας και αρνείται να παραχωρήσει τη θέση της σε έναν λευκό. Η άμεση σύλληψή της κινητοποιεί τους μαύρους της Αλαμπάμα με επικεφαλής τον νεαρό και άγνωστο ακόμη τότε αιδεσιμότατο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
«Οι άνθρωποι λένε ότι δεν παραχώρησα τη θέση μου γιατί ήμουν κουρασμένη, αλλά δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν σωματικά κουρασμένη ή περισσότερο κουρασμένη από μια συνηθισμένη μέρα. Όχι, η μόνη κούραση ήταν αυτή τού να υποχωρώ». Κάποιοι τη γνωρίζουν, οι περισσότεροι όμως ίσως απλώς να έχουν ακούσει το όνομά της...
Ρόζα Παρκς, η Αφροαμερικανή μοδίστρα, που αρνήθηκε να σηκωθεί και να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό όπως απαιτούσε ο νόμος περί φυλετικού διαχωρισμού στην Αμερική και, έτσι, έγινε με μια της κίνηση σύμβολο του αντιρατσιστικού κινήματος στην Αμερική και σύμβολο αντίστασης όλης της αφροαμερικανικής κοινότητας.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...