Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Η ποίηση και η φύση έχουν... Άνοιξη

Η άνοιξη, πιστή και ακριβής στο ραντεβού της και, μη ορρωδώντας προ ουδενός, κατέφθασε και πάλι με όλο της το κάλλος. Η ποίηση, και αυτή πιστή στην αποστολή της, εμπνεύσθηκε από την άνοιξη και την ύμνησε πότε με αισιοδοξία και πότε μελαγχολικά, δωρίζοντάς μας καρπούς οίστρου που πάλλουν το είναι μας και αποτυπώνουν συγκινήσεις, αξίες και μηνύματα, που οι ποιητές, ως θεματοφύλακες, διαφυλάσσουν ως κόρην οφθαλμού για την πορεία του έρημου ανθρώπου σε αυτόν τον πλανήτη.
Ευσεβής πόθος, μια άνοιξη του δίποδου ζώου που ενώ θεωρεί με οίηση ότι είναι νοήμον και ικανό για τα μέγιστα, ιχνηλατεί αυτούς τους καιρούς στα σκοτάδια.





Μυρίσαι το άριστον
IV
 Την άνοιξη δεν τη βρήκα τόσο στους αγρούς ή, έστω, σ' έναν Botticelli όσο σε μια μικρή Βαϊφόρο κόκκινη. Έτσι και μια μέρα, τη θάλασσα την ένιωσα κοιτάζοντας μια κεφαλή Διός.
Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουμε σε βάθος θα βγούμε σ' ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η Ποίηση. Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία, όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.
Εγώ τον έχω δει από καταμεσής τής θάλασσας. 
Οδυσσέας Ελύτης 
 Ο Μικρός Ναυτίλος
Texnografia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...